ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Η μισή ευφυϊα του κόσμου προέρχεται από ανθρώπους που έχουν μάθει να κρατάνε το στόμα τους κλειστό.
Δείτε όμως κι αυτούς που δεν το έκαναν:

Τσαρλς Ντιούελ, μέλος της επιτροπής του Γραφείου Ευρεσιτεχνιών των ΗΠΑ, το 1899:
“Ό,τι μπορεί να εφευρεθεί, έχει ήδη εφευρεθεί”.

Έρασμους Γουίλσον, καθηγητής στην Οξφόρδη:
“ Όταν κλείσει η Έκθεση του Παρισιού (1878),θα κλείσει μαζί της και η υπόθεση του ηλεκτρικού ρεύματος και δεν θα μας απασχολήσει ξανά αυτό το ζήτημα”.

Στο περιοδικό Literary Digest, τo 1899:
“Το αυτοκίνητο, ποτέ φυσικά, δεν θα γίνει τόσο κοινό μέσο μεταφοράς όσο το ποδήλατο”.

Οι επαγγελματίες που δούλευαν στις γεωτρήσεις, όταν ο Έντουιν Ντρέικ προσπαθούσε να τους πείσει να τον βοηθήσουν να κάνει γεωτρήσεις για πετρέλαιο το 1859 :
“Να σκάψουμε για πετρέλαιο; Εννοείς να κάνουμε τρύπα στο έδαφος για να βρούμε πετρέλαιο; Είσαι τρελλός;”

Ένας υψηλόβαθμος υπάλληλος της Western Union απορρίπτει ένα νέο τεχνολογικό επίτευγμα το 1876 :
“Αυτό το «τηλέφωνο» έχει τόσα μειονεκτήματα που δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε σοβαρά ως μέσο επικοινωνίας. Η κατασκευή του δεν μας αφορά”

Στη στήλη του αρχισυντάκτη, σε μια εφημερίδα της Βοστόνης το 1865:
“Οι άνθρωποι που γνωρίζουν κάτι παραπάνω, ξέρουν ότι είναι αδύνατον να μεταφερθεί η φωνή μέσω συρμάτων και, ακόμα και αν κάτι τέτοιο ήταν δυνατόν, το όλο θέμα δεν θα είχε καμιά πρακτική αξία”.

Ο γάλλος καθηγητής της φυσιολογίας Πιερ Πασέ το 1872:
“Η θεωρία του Λουί Παστέρ σχετικά με τα μικρόβια είναι ένα γελοίο αποκύημα της φαντασίας”

Ο λόρδος Κέλβιν, πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας της Αγγλίας, το 1895:
“Ιπτάμενες μηχανές βαρύτερες από τον αέρα δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν”.

Ένας αμερικανός αρχισυντάκτης εφημερίδας προτείνει το 1889 στον μεγάλο άγγλο συγγραφέα να αλλάξει επάγγελμα :
“Με συγχωρείτε κ. Κίπλιγκ, αλλά το θέμα είναι ότι δεν ξέρετε να χειρίζεστε την αγγλική γλώσσα”
Ο Σερ Τζον Έρικ Έρικσεν, βρετανός, χειρούργος της βασίλισσας Βικτορίας το 1873:
“Η κοιλιά, ο θώρακας και ο εγκέφαλος θα παραμείνουν για πάντα έξω από το πεδίο δράσης ενός σοφού και ευσπλαχνικού χειρουργού”

Ο στρατάρχης Φερδινάρδος Φος, καθηγητής στρατιωτικής στρατηγικής στην Ecole Superieure de Guerre της Γαλλίας, λίγες μέρες πριν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου :
“Τα αεροπλάνα είναι ενδιαφέροντα παιχνίδια, αλλά με καμία στρατιωτική αξία”.

Ο Χ. Μ. Γουόρνερ, αφεντικό των στούντιο της Warner Bros, απορρίπτει ένα νέο τεχνολογικό επίτευγμα του κινηματογράφου το 1929:
“Ποιος διάολο θέλει να ακούει τους ηθοποιύς να μιλάνε;”

Ένας συνεταίρος του πρωτοπόρου της ραδιοφωνίας Ντέιβιντ Σάρνοφ, εξηγεί στην δεκαετία του 1920 γιατί δεν πρέπει να επενδύσουν στο χώρο του ραδιοφώνου, όπως είχε προτείνει ο Σάρνοφ:
“Το ασύρματο μουσικό κουτί δεν έχει καμία εμπορική αξία, απ΄όσο μπορώ να φανταστώ. Ποιος θα πλήρωνε για ένα μήνυμα που δεν έχει συγκεκριμένο αποδέκτη;”

Ο Ίρβιγκ Φίσες, οικονομολόγος του Γιέιλ, το 1929, μια εβδομάδα πριν το κραχ του χρηματιστηρίου που οδήγησε στην μεγάλη οικονομική κρίση :
” Οι μετοχές έχουν φτάσει ψηλα και φαίνεται ότι θα σταθεροποιηθουν εκεί”.

Ο μηχανικός Λι ΝτεΦόρεστ το 1929:
“Ενώ η τηλεόραση θεωρητικά και τεχνικά μιλώντας μπορεί να είναι εφικτή, από εμπορική και οικονομική σκοπιά τη θεωρώ ανέφικτη”

Η αρθογράφος εφημερίδας Ντόροθι Τόμσον σε επίσκεψή της στη Γερμανία το 1931 :
“Όταν τελικά κατάφερα να μπω στο διαμέρισμα του Αδόλφου Χίτλερ στο ξενοδοχείο Κάιζερχοφ, ήμουν πεπεισμένη πως θα συναντούσα τον μελλοντικό δικτάτορα της Γερμανία. Σε κάτι λιγότερο από πενήντα δευτερόλεπτα, βεβαιώθηκα ότι έκανα λάθος”.

Το απόσπασμα , είναι από το βιβλίο
“Η ιστορία της ανθρώπινης ηλιθιότητας” του Bob Fenster ( εκδόσεις Ωμέγα) .